Het beste advies dat ik kreeg tijdens mijn onderzoeksjournalistieke opleiding?
De eerste 20 minuten van een gesprek leveren de waardevolste informatie op. Daarna is alles eigenlijk herhaling.
In het begin geloofde ik er niets van. Mijn standaard interviews duren vaak een uur, hoe kan 20 minuten nou genoeg zijn? Maar na het uitproberen ontdek ik dat langere gesprekken vooral veel ruis opleveren: informatie die niet per se ter zake doet.
Wat maakt die eerste 20 minuten zo krachtig?
- Mensen geven spontane, authentieke reacties
- Ze hebben nog niet bedacht wat ik ‘wil horen’
- Hun eerste ingevingen zijn vaak het beste passend bij de vraag
Die tijdsbeperking heeft een onverwacht voordeel: het scherpt mij enorm in het doel van het gesprek. Ik moet gericht zijn op mijn kernvragen, maar tegelijkertijd zo open mogelijk blijven voor onverwachte wendingen.
Het is ook veel efficiënter voor respondenten. Een uur interview voelt zwaar, 20 minuten is toegankelijk. Mensen zeggen sneller ja, en de kwaliteit van hun antwoorden is verrassend hoog.
Minder is soms echt meer, ook in diepgaand onderzoek.
(met dank aan Ellen van den Berg, onderzoeksjournalist en podcastmaker)
